Gisteren was een drukke dag: overdag naar Accenta (de jaarbeurs van Vlaanderen in Flanders Expo) met mijn zusje, en 's avonds had ik een workshop over ademen op het programma staan.
Ik had hierover een heel mooi blog op baby.be geschreven, maar blijkbaar is het artikel niet gepost en ben ik het nu kwijt :'(
Gezien het lange blogbericht op baby.be was verdwenen, en het technisch team me niet verder heeft kunnen helpen, ben ik ook niet langer actief op baby.be. Thank god voor de "automatisch opslaan"-functie op Blogger.com!
Een aantal leuke dingen die gebeurd waren op Accenta, waren bijvoorbeeld dat mijn zusje en ik op zoek gingen naar een lekkere lunch. Helaas was alles volzet, nergens nog plaats, maar na bijna een uurtje rondstruinen rond de restaurantstandjes vonden we uiteindelijk een klein tafeltje voor ons twee! (YES, ein-de-lijk kunnen neerzitten!) Het was een restaurantje waar ze Oostenrijkse maaltijden serveerden.. Nu, ik had geen zin in schnitzels en wurst, maar de dessertjes konden me wel bekoren!
En het werd een lekkere, warme appelstrüdel met een bolletje vanille-ijs. Lekkerrrr!! Ik was verkocht! :-D
Ik zag die dag ook mijn inmiddels ex-baas terug, en hij schrok overduidelijk van mijn rondere buik (toen 21 weken ver)! Dat was grappig om te zien..
Het was superleuk om een dagje op stap te gaan met mijn zusje, en te babbelen en kletsen.. Zijzelf heeft twee kindjes, en ik ben zot van die twee! Ze weet dus goed wat het is om zwanger te zijn, en ik merk dat ze heel graag betrokken wordt bij de hele zwangerschap. Wat ik uiteraard alleen maar kan toejuichen, want we zijn echt vriendinnen! Ik zou haar niet meer kunnen missen..
En dat is ook een van de redenen waarom we haar de avond van de 3D-echo gevraagd hebben om meter te worden van ons kleintje!
Het was zalig om haar reactie te zien, ze werd er echt emotioneel van.. (tja, we zijn twee emo-chicks samen!)
De 3D-echo was trouwens leuk om te doen!
Zoals ik al zei in een eerder bericht, was het gratis omdat het een assistent-stagiair-gyneacoloog betrof die graag wou oefenen. In totaal zijn we een 3 kwartier bij hem binnengeweest om leuke beelden te vinden. Ons Loeke lag helaas volledig verkeerd, handjes voor het gezichtje, alsof hij/zij een boksertje was!
Een goede tip voor wie dit ook voorheeft: op en neer springen kan helpen, en ook even naar het toilet gaan. Bij mij lukte het na de tweede spring-sessie. En het resultaat zijn zwart-wit fotootjes die de gyneacoloog voor ons heeft afgedrukt, samen met een aantal filmpjes waarin we onze kleine spruit zien bewegen.
Twee van die foto's hebben we trouwens gebruikt om in een klein kadertje te steken met de tekst "Wil jij mijn meter zijn?" voor mijn zus, of "Wil jij mijn peter zijn?" voor mijn schoonvader.
Heel leuk ideetje vond ik zelf; de kadertjes vond ik in de Ava.
En echt, iedereen wordt emotioneel als ze dit krijgen! ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten