Twee weken geleden heb ik het laatste blogbericht geschreven en intussen is er heel wat gebeurd..
De meesten onder jullie weten het al, en waarschijnlijk konden de anderen het al raden: ik ben intussen mama geworden!!
Op zaterdag 19 januari 2013 is ons zoontje Finn geboren! En het is een zalig gevoel!
Om kort samen te vatten:
- De bevalling was niet te onderschatten, een werkje van lange adem (letterlijk!) en niet helemaal zoals ik het gehoopt had, maar het resultaat was ons grootste geschenk!
- De eerste week ging het behoorlijk lastig met de borstvoeding, en Finn viel behoorlijk veel af.
- Daarbij kwam dat Finn een te hoge bilirubine-waarde had, waardoor hij onder de "blauwe lamp" moest.
- Het was even spannend, maar we mochten dan toch naar huis op de vierde dag!
- Sinds we thuis zijn, kunnen we de hulp inroepen van Sabine, een superlieve vroedvrouw aan huis. Zij helpt me met mijn vragen en bezorgdheden (en dat zijn er heel wat!).
Er komt zoveel kijken bij het pas-mama-worden..
Het zoeken naar het nieuwe ritme als kersvers gezinnetje..
De emoties, de verantwoordelijkheid en de liefde die je voelt voor dat kleine schatje!
Het is prachtig, ontroerend, zalig, emotioneel, spannend..
En ik kan er niet genoeg van krijgen!!
Toen Finn één week oud was, hebben we een verjaardagskaarsje op een appeltaartje uitgeblazen.. En emotioneel dat ik was! Hij wordt zo rap groot!
Als we nu naar de foto's van die eerste dagen kijken, zien we al zó grote veranderingen.
Hij trekt nu snoetjes, glimlacht, en kan heel intens naar je kijken.. Hij geniet van zijn badjes en drinkt gulzig van de borst.
En groeien dat hij doet! Zijn schedelomtrek is nu al een cm groter, en hij weegt al 150g meer dan bij zijn geboorte!
Ik wil jullie graag vertellen over de voorbije 14 dagen.. De komende dagen zal ik hierover schrijven. Op die manier kan je een beetje meebeleven hoe het was.
Hoe alles is gelopen, en wat zo'n kleintje met je doet. De bange momenten die je als mama hebt, evenals de overgelukkige momenten.
Ik hoop dat jullie het met plezier zullen lezen!
Veel liefs,
een gelukkige mama!
Een 33-jarige mama vertelt haar persoonlijke verhalen.. Ze is dol op haar zoontje, en houdt van schrijven en informatie delen, dus deze "DreamyMama vertelt" is de ideale uitlaatklep!
donderdag 31 januari 2013
vrijdag 18 januari 2013
18 januari 2013!
Het is net middernacht gepasseerd, dus we zijn officieel vrijdag 18 januari 2013, de dag waarop ik uitgerekend ben om te bevallen.
En behalve onze kleine kapoen zijn nachtelijke schoppartijtjes, is hij redelijk rustig. Ik voel me niet anders, ik voel me gewoon rustig.
Ik weet dat hij zal komen als hij daar klaar voor is. Of zoals Andy zijn meme het formuleerde: "Als de appel rijp is, zal hij wel van de boom vallen." ;)
Dus ik blijf er rustig bij, jaag me niet op en ik zie wel als het gaat gebeuren. En soms lijkt het alsof onze omgeving er meer zit op te wachten dan wij?
Ja, túúrlijk willen we ons zoontje in onze armen hebben, en tuurlijk kijken we er ontzettend naar uit! Maar de natuur zal hem wel brengen als hij daar klaar voor is. Nu hebben we echt nog dat gevoel om naar uit te kijken - ik besef maar al te goed dat, zodra mijn water breekt, het een rollercoaster gaat worden!
De bevalling, allerlei gevoelens, écht mama en papa worden, ons zoontje leren kennen, het bezoek, hem "afgeven" uit mijn buik, .. Een complete overweldigende ervaring, vermoed ik zo.
En ik kan al zo'n emochick zijn, dus ik kan niet instaan voor de gevolgen eens de bevalling begint! Wees gewaarschuwd!
;)
Anyway, we genieten nu nog van het contact met ons kleintje via de buik, de bewegingen, het kunnen slapen in de namiddag (vandaag heb ik nog twee uurtjes geslapen op de zetel), ...
En vooral: het uitkijken naar!
Dus lieve mensen, maak je geen zorgen, we hebben niet teveel stress, we laten het komen zoals het komt, en het komt allemaal goed!
En behalve onze kleine kapoen zijn nachtelijke schoppartijtjes, is hij redelijk rustig. Ik voel me niet anders, ik voel me gewoon rustig.
Ik weet dat hij zal komen als hij daar klaar voor is. Of zoals Andy zijn meme het formuleerde: "Als de appel rijp is, zal hij wel van de boom vallen." ;)
Dus ik blijf er rustig bij, jaag me niet op en ik zie wel als het gaat gebeuren. En soms lijkt het alsof onze omgeving er meer zit op te wachten dan wij?
Ja, túúrlijk willen we ons zoontje in onze armen hebben, en tuurlijk kijken we er ontzettend naar uit! Maar de natuur zal hem wel brengen als hij daar klaar voor is. Nu hebben we echt nog dat gevoel om naar uit te kijken - ik besef maar al te goed dat, zodra mijn water breekt, het een rollercoaster gaat worden!
De bevalling, allerlei gevoelens, écht mama en papa worden, ons zoontje leren kennen, het bezoek, hem "afgeven" uit mijn buik, .. Een complete overweldigende ervaring, vermoed ik zo.
En ik kan al zo'n emochick zijn, dus ik kan niet instaan voor de gevolgen eens de bevalling begint! Wees gewaarschuwd!
;)
Anyway, we genieten nu nog van het contact met ons kleintje via de buik, de bewegingen, het kunnen slapen in de namiddag (vandaag heb ik nog twee uurtjes geslapen op de zetel), ...
En vooral: het uitkijken naar!
Dus lieve mensen, maak je geen zorgen, we hebben niet teveel stress, we laten het komen zoals het komt, en het komt allemaal goed!
dinsdag 15 januari 2013
Choices, choices, choices..
Zodra je weet dat je zwanger bent, heb je al die keuzes die je moet maken als aanstaande ouders. Kleine keuzes, maar evengoed grote en belangrijke keuzes.
Allemaal vragen waar je over na moet denken..
Eén van de eerste keuzes ging bij ons over mogelijke voornamen.. Gelukkig hadden we daarover al snel hetzelfde idee, met een top drie waar we ons allebei konden in vinden!
En dan: waar wordt de babykamer gemaakt? Waar gaat de baby slapen in het begin, bij ons op de slaapkamer, of toch meteen in zijn kamer? En dan hebben we het over gezondheid en hoe omgaan met eventuele handicaps, over borstvoeding en flesvoeding, ... En over de rol die we willen spelen als mama en papa..
En nadien, over wie meter en peter wordt? En hoe gaan we het hen vragen?
En welke geboortekaartjes willen we? Hoe willen we dat het doopsuiker eruit ziet? En gaan we dat zelf maken?
Gaan we nadien minder werken? Gaat de baby naar de crèche, onthaalmoeder of familie? En eens je besluit om je kleine spruit naar de crèche te laten gaan, wélke crèche (hier zijn er momenteel 3 in de gemeente!)?
Hoe gaan we de praktische regelingen treffen (de baby inschrijven bij welk ziekenfonds, aanvragen van kraamgeld en kindergeld, ...)?
Enzovoort, enzovoort..
En de bevalling?
Dan hebben we het nog niet gehad over hoe we de bevalling willen?!
Ik wil graag mijn partner zoveel mogelijk betrekken bij de bevalling, het moet een moment (of eerder: paar uur) van ons zijn.
Zelf heb ik de tijd gehad om er redelijk wat over te lezen, en ik heb dus zelf een aantal voorkeuren en wensen. Sinds ik trouwens mijn eerste bezoek aan mijn huidige gyneacologe bracht (ongeveer 15 jaar geleden), wist ik al dat ik graag een onderwaterbevalling wou hebben ooit. Het ziekenhuis waar ik ga bevallen (en waar mijn gyneacologe werkt), heeft namelijk 5 kamers in het verloskwartier met bevallingsbaden - vind ik gewéldig! Onderwater bevallen kan namelijk ervoor zorgen dat je minder pijn hebt bij de weeën, en dat je minder kans hebt op inscheuren of inknippen.
Ze zijn er ook heel erg vóór het bevallen op natuurlijke wijze, dus liever op een baarkruk bijvoorbeeld, dan liggend op het bed.
Wist je trouwens dat het liggend bevallen, iets tegennatuurlijks is, dat in de praktijk werd geïntroduceerd voor het gemak van dokters? Zo hebben ze duidelijk 'zicht op alles', zonder zich in allerlei posities te moeten wringen.
Eigenlijk is het logisch dat de zwaartekracht helpt om te bevallen: de baby moet naar beneden en dus is het veel natuurlijker om al zittend of al rechtstaand te bevallen, dan liggend te bevallen. Hierbij helpt de zwaartekracht, en zo krijg je sneller ontsluiting en heeft de baby het iets gemakkelijker om door het geboortekanaal te geraken..
Zie me dit allemaal schrijven, ik lijk wel ervaren, en ik ben nog niet eens bevallen! ;)
Geboorteplan
Zoals ik al zei, heb ik de tijd gehad om over bevallingen te lezen. En ik weet dus wat ik wil, als (en echt ALS) het medisch allemaal verantwoord is. Is mijn kleintje in nood, dan wil ik dat de dokters er alles aan doen om het voor hem zo goed en veilig mogelijk te laten verlopen, zonder te moeten rekening houden met mijn geboorteplan.
Zo noemen ze dat, het 'geboorteplan'. Een soort plan van hoe je de bevalling wilt doormaken.
Je kan zo'n voorbeeld aan je gyneacologe of je vroedvrouw vragen.
Op het exemplaar dat ik kreeg, staan onder andere de volgende zaken die je moet beslissen:
(ik duid met een kleurtje mijn keuzes aan)
1. Vragen tijdens de ontsluitingsfase:
2. Vragen tijdens de bevalling:
3. Vragen na de bevalling:
We spreken binnen een paar dagen / weken nog wel eens, over hoe het effectief is verlopen! ;)
Vraagje: had jij ook een geboorteplan vooraf?
Allemaal vragen waar je over na moet denken..
Eén van de eerste keuzes ging bij ons over mogelijke voornamen.. Gelukkig hadden we daarover al snel hetzelfde idee, met een top drie waar we ons allebei konden in vinden!
En dan: waar wordt de babykamer gemaakt? Waar gaat de baby slapen in het begin, bij ons op de slaapkamer, of toch meteen in zijn kamer? En dan hebben we het over gezondheid en hoe omgaan met eventuele handicaps, over borstvoeding en flesvoeding, ... En over de rol die we willen spelen als mama en papa..
En nadien, over wie meter en peter wordt? En hoe gaan we het hen vragen?
En welke geboortekaartjes willen we? Hoe willen we dat het doopsuiker eruit ziet? En gaan we dat zelf maken?
Gaan we nadien minder werken? Gaat de baby naar de crèche, onthaalmoeder of familie? En eens je besluit om je kleine spruit naar de crèche te laten gaan, wélke crèche (hier zijn er momenteel 3 in de gemeente!)?
Hoe gaan we de praktische regelingen treffen (de baby inschrijven bij welk ziekenfonds, aanvragen van kraamgeld en kindergeld, ...)?
Enzovoort, enzovoort..
En de bevalling?
Dan hebben we het nog niet gehad over hoe we de bevalling willen?!
Ik wil graag mijn partner zoveel mogelijk betrekken bij de bevalling, het moet een moment (of eerder: paar uur) van ons zijn.
Zelf heb ik de tijd gehad om er redelijk wat over te lezen, en ik heb dus zelf een aantal voorkeuren en wensen. Sinds ik trouwens mijn eerste bezoek aan mijn huidige gyneacologe bracht (ongeveer 15 jaar geleden), wist ik al dat ik graag een onderwaterbevalling wou hebben ooit. Het ziekenhuis waar ik ga bevallen (en waar mijn gyneacologe werkt), heeft namelijk 5 kamers in het verloskwartier met bevallingsbaden - vind ik gewéldig! Onderwater bevallen kan namelijk ervoor zorgen dat je minder pijn hebt bij de weeën, en dat je minder kans hebt op inscheuren of inknippen.
Ze zijn er ook heel erg vóór het bevallen op natuurlijke wijze, dus liever op een baarkruk bijvoorbeeld, dan liggend op het bed.
Wist je trouwens dat het liggend bevallen, iets tegennatuurlijks is, dat in de praktijk werd geïntroduceerd voor het gemak van dokters? Zo hebben ze duidelijk 'zicht op alles', zonder zich in allerlei posities te moeten wringen.
Eigenlijk is het logisch dat de zwaartekracht helpt om te bevallen: de baby moet naar beneden en dus is het veel natuurlijker om al zittend of al rechtstaand te bevallen, dan liggend te bevallen. Hierbij helpt de zwaartekracht, en zo krijg je sneller ontsluiting en heeft de baby het iets gemakkelijker om door het geboortekanaal te geraken..
Zie me dit allemaal schrijven, ik lijk wel ervaren, en ik ben nog niet eens bevallen! ;)
Geboorteplan
Zoals ik al zei, heb ik de tijd gehad om over bevallingen te lezen. En ik weet dus wat ik wil, als (en echt ALS) het medisch allemaal verantwoord is. Is mijn kleintje in nood, dan wil ik dat de dokters er alles aan doen om het voor hem zo goed en veilig mogelijk te laten verlopen, zonder te moeten rekening houden met mijn geboorteplan.
Zo noemen ze dat, het 'geboorteplan'. Een soort plan van hoe je de bevalling wilt doormaken.
Je kan zo'n voorbeeld aan je gyneacologe of je vroedvrouw vragen.
Op het exemplaar dat ik kreeg, staan onder andere de volgende zaken die je moet beslissen:
(ik duid met een kleurtje mijn keuzes aan)
1. Vragen tijdens de ontsluitingsfase:
- Hoe wil je de weeën opvangen?
- liggend
- rondlopend
- ontspanningsoefeningen op de zitbal
- relaxatiebad
- ontspannende muziek
- epidurale verdoving
- Wie is er aanwezig bij je bevalling?
- je partner
- medisch personeel
- andere personen die gewenst zijn (zoals je moeder, een zelfstandige vroedvrouw, ...)
2. Vragen tijdens de bevalling:
- Hoe zien jullie de bevalling?
- horizontaal
- gehurkt
- baarkruk
- onder water
- met epidurale verdoving
- Zelf vul ik aan: liefst in een rustige omgeving met weinig lawaai en zacht licht
- Als onze baby geboren is:
- wordt hij onmiddellijk op de buik gelegd? Ja graag!
- knipt de papa de navelstreng door? Als de papa dat op dat moment wil, no pressure! :)
- Zelf vul ik aan: graag de navelstreng laten uitkloppen, zodat mijn baby de kans heeft om rustig te bekomen en zelf te starten met ademen wanneer hij daar klaar voor is. (Zolang de navelstreng immers nog klopt en nog verbonden is met de baby, krijgt hij nog zuurstof en hoeft hij zelf nog niet te ademen. Het uitkloppen van de navelstreng kan een minuut tot een paar minuten duren.)
3. Vragen na de bevalling:
- Wat willen jullie doen met de moederkoek? Niets, doe maar weg.
- De voeding van jullie kindje:
- borstvoeding Ja graag! En liefst ook binnen het eerste uur aanleggen!
- flesvoeding
We spreken binnen een paar dagen / weken nog wel eens, over hoe het effectief is verlopen! ;)
Vraagje: had jij ook een geboorteplan vooraf?
zondag 13 januari 2013
Feest!
Het is zondagavond en als ik terug kijk naar het afgelopen weekend, vind ik het fantastisch!
Vandaag was (is) het de verjaardag van mijn schatje en we hebben echt veel fun gehad! Deze ochtend opgestaan met een blauwe lucht en onze poezen die buiten in de sneeuw aan het spelen waren.. Lekkere warme chocomelk voor mij en koffietje voor hem, en dan een zalige en plezante zondag gehouden met lekker eten. We hadden een soort zelfgemaakte panini met cheddarkaas, tomatenschijfjes, ui en spekblokjes deze middag, en kip in de oven met wortelpuree deze avond. En nu sluiten we de avond af met lekkere pralinekes die we gisteren gekregen hebben..
Zalig dus.
Gisteren was het ook speciaal, want gisteren hadden we Andy zijn tante en nichtje op bezoek. Maar ze kwamen niet zomaar op bezoek. Behalve de pralinekes en andere lekkere dingen die ze mee hadden gebracht, kwamen ze ook voor de laatste afwerkingen aan de bekleding van het wiegje van onze kleine spruit!
Een stukje geschiedenis..
Toen Andy geboren is, hadden zijn ouders een wiegje gekocht. Een paar jaar later heeft ook zijn pasgeboren zus in dit wiegje geslapen. Nu, 33 jaar later, zal ook onze pruts in dit wiegje slapen. Het wiegje komt in de living te staan, en op de babykamer staat zijn bedje (dat groter is dan het wiegje, en dat later kan omgevormd worden tot een eenpersoonsbed). Andy zijn vader haalde het wiegje van hun zolder en Andy heeft het helemaal opgeknapt (lees: gelijmd, geschuurd en geverfd) en het resultaat is ge-wel-dig!
De bekleding voor het bedje en de hemel - daar moesten we nog iets op vinden.
En toen kwam Andy's lieve tante met het antwoord: zij zou de bekleding en de hemel maken! Samen met haar jongste dochter is ze witte stof en lintjes gaan kiezen voor beide stukken. Andy en ik wilden het graag in het wit, en vertrouwden volledig op hun smaak!
En hieronder zie je wat het geworden is! Ik kreeg tranen in de ogen toen ik het wiegje met alles erop en eraan zag! Het is echt ongelooflijk en het doet me (eigenlijk ons alletwee) zoveel plezier dat ze dit heeft gemaakt! Zalig dat we zo'n stukje familiegeschiedenis in huis hebben!
Ik zie ons kleintje hier al in liggen.. Zucht.. :)
Tante, als je dit leest, nog eens een superdikke merci!!!
Vandaag was (is) het de verjaardag van mijn schatje en we hebben echt veel fun gehad! Deze ochtend opgestaan met een blauwe lucht en onze poezen die buiten in de sneeuw aan het spelen waren.. Lekkere warme chocomelk voor mij en koffietje voor hem, en dan een zalige en plezante zondag gehouden met lekker eten. We hadden een soort zelfgemaakte panini met cheddarkaas, tomatenschijfjes, ui en spekblokjes deze middag, en kip in de oven met wortelpuree deze avond. En nu sluiten we de avond af met lekkere pralinekes die we gisteren gekregen hebben..
Zalig dus.
Gisteren was het ook speciaal, want gisteren hadden we Andy zijn tante en nichtje op bezoek. Maar ze kwamen niet zomaar op bezoek. Behalve de pralinekes en andere lekkere dingen die ze mee hadden gebracht, kwamen ze ook voor de laatste afwerkingen aan de bekleding van het wiegje van onze kleine spruit!
Een stukje geschiedenis..
Toen Andy geboren is, hadden zijn ouders een wiegje gekocht. Een paar jaar later heeft ook zijn pasgeboren zus in dit wiegje geslapen. Nu, 33 jaar later, zal ook onze pruts in dit wiegje slapen. Het wiegje komt in de living te staan, en op de babykamer staat zijn bedje (dat groter is dan het wiegje, en dat later kan omgevormd worden tot een eenpersoonsbed). Andy zijn vader haalde het wiegje van hun zolder en Andy heeft het helemaal opgeknapt (lees: gelijmd, geschuurd en geverfd) en het resultaat is ge-wel-dig!
De bekleding voor het bedje en de hemel - daar moesten we nog iets op vinden.
En toen kwam Andy's lieve tante met het antwoord: zij zou de bekleding en de hemel maken! Samen met haar jongste dochter is ze witte stof en lintjes gaan kiezen voor beide stukken. Andy en ik wilden het graag in het wit, en vertrouwden volledig op hun smaak!
En hieronder zie je wat het geworden is! Ik kreeg tranen in de ogen toen ik het wiegje met alles erop en eraan zag! Het is echt ongelooflijk en het doet me (eigenlijk ons alletwee) zoveel plezier dat ze dit heeft gemaakt! Zalig dat we zo'n stukje familiegeschiedenis in huis hebben!
Ik zie ons kleintje hier al in liggen.. Zucht.. :)
Tante, als je dit leest, nog eens een superdikke merci!!!
zaterdag 12 januari 2013
Oefenweeën!
Woensdag konden jullie lezen dat ik donderdag een volgende afspraak met mijn gyneacologe had, waar ik heel nieuwsgierig naar was omdat we hopelijk wat meer te weten zouden komen..
Oefenweeën!
Diezelfde avond ben ik oefenweeën beginnen krijgen, een zogenaamde 'valse start'.. Owww, dat voelde raar! Het begon rond kwart voor 12 's nachts (we waren nog naar een film aan het kijken), en is rond kwart na 2 gestopt, even plots als het is opgekomen.
Ik voelde ergens wel dat het nog niet de échte weeën waren, maar je bent op die momenten toch heel alert hoor! Hoe voelde ik dat het nog niet 'voor echt' was? Ik denk dat ik sowieso verwacht dat de echte weeën pijnlijker zijn. Ik had vooral een heel erg harde buik, en met regelmatige vlagen pijnlijke bewegingen onderaan.. Toen ik uit de zetel kwam, en op mijn zitbal ging zitten, kreeg ik plots maagpijn, alsof mijn maag in brand stond. Ik lag dus heel snel weer in de zetel! ;) Half liggend-zittend kon ik ze het beste opvangen, door bewust in te ademen door de neus, en uit te ademen door de mond.
Onze kapoen was heel erg beweeglijk gedurende die tijd, dat was een grote geruststelling!
"Moeten we vertrekken?"
Je houdt natuurlijk in je achterhoofd dat het weleens het begin zou kunnen zijn, dus hielden we ons mentaal klaar om te moeten vertrekken naar het ziekenhuis. Maar zolang er niets échts gebeurt, kan je niet veel doen he.. Dus Andy is gaan slapen nadien ("Maak me zéker wakker als er iets is he!!"), en ik ben nog even opgebleven.. Had inmiddels wel al een soort van beddweil onder mij gelegd, voor het geval mijn water zou breken.
De volgende dag bij de gyneacologe..
Toch wat geslapen die nacht, en de volgende dag was ik ervan overtuigd dat er in elk geval schot in de zaak gekomen was! Dus nog meer benieuwd naar het bezoek aan de gyneacologe!
De bevallingskoffer moest ook mee, want je wist maar nooit.. En we keken er ook naar uit: wie weet zou ik niet meer terug thuis zijn, zonder ons kleine ventje in onze armen? Wie weet was het de laatste keer onder de douche met mijn bolle buik? (als alles goed gaat, willen we zeker nog kindjes, dus een 'laatste keer' zou het niet echt zijn, maar misschien wel bij ons eerste zoontje..)
Maar toch niet: bij het onderzoek bleek er nog geen ontsluiting te zijn, en was de baarmoederhals maar een klein beetje verweekt. Dus die oefenweeën van woensdagnacht hadden niet veel uitgehaald..
Voor de rest was alles in orde: mijn bloeddruk stond 11 op 7, zijn hartslag was stevig en goed, mijn urinestaaltje was goed, en ik ben sinds de laatste keer maar een dikke kilo bijgekomen.
Ons klein prinsje is op een maand tijd ook een kilo bijgekomen, want volgens de metingen van zijn buik- en hoofdomtrek en de lengte van zijn dijbeen wordt hij nu geschat op 3,495 kg!! (Op 34 weken en 6 dagen werd hij geschat op 2,426 kg.)
Een stevig brokske dus ;) en blijkbaar wil hij nog wat blijven zitten, dus wie weet hoeveel hij nog bijkomt!!
Als leuk extraatje wil ik nog een echo-foto met jullie delen..
Hoe later in de zwangerschap, hoe minder mooi de echo's, want je ziet er eigenlijk enkel maar stukjes op omdat de baby te groot wordt. Dus heb ik een foto van 34 weken en 6 dagen gekozen. Zie je het profiel van zijn gezichtje, met zijn handje erbij? :)
Oefenweeën!
Diezelfde avond ben ik oefenweeën beginnen krijgen, een zogenaamde 'valse start'.. Owww, dat voelde raar! Het begon rond kwart voor 12 's nachts (we waren nog naar een film aan het kijken), en is rond kwart na 2 gestopt, even plots als het is opgekomen.
Ik voelde ergens wel dat het nog niet de échte weeën waren, maar je bent op die momenten toch heel alert hoor! Hoe voelde ik dat het nog niet 'voor echt' was? Ik denk dat ik sowieso verwacht dat de echte weeën pijnlijker zijn. Ik had vooral een heel erg harde buik, en met regelmatige vlagen pijnlijke bewegingen onderaan.. Toen ik uit de zetel kwam, en op mijn zitbal ging zitten, kreeg ik plots maagpijn, alsof mijn maag in brand stond. Ik lag dus heel snel weer in de zetel! ;) Half liggend-zittend kon ik ze het beste opvangen, door bewust in te ademen door de neus, en uit te ademen door de mond.
Onze kapoen was heel erg beweeglijk gedurende die tijd, dat was een grote geruststelling!
"Moeten we vertrekken?"
Je houdt natuurlijk in je achterhoofd dat het weleens het begin zou kunnen zijn, dus hielden we ons mentaal klaar om te moeten vertrekken naar het ziekenhuis. Maar zolang er niets échts gebeurt, kan je niet veel doen he.. Dus Andy is gaan slapen nadien ("Maak me zéker wakker als er iets is he!!"), en ik ben nog even opgebleven.. Had inmiddels wel al een soort van beddweil onder mij gelegd, voor het geval mijn water zou breken.
De volgende dag bij de gyneacologe..
Toch wat geslapen die nacht, en de volgende dag was ik ervan overtuigd dat er in elk geval schot in de zaak gekomen was! Dus nog meer benieuwd naar het bezoek aan de gyneacologe!
De bevallingskoffer moest ook mee, want je wist maar nooit.. En we keken er ook naar uit: wie weet zou ik niet meer terug thuis zijn, zonder ons kleine ventje in onze armen? Wie weet was het de laatste keer onder de douche met mijn bolle buik? (als alles goed gaat, willen we zeker nog kindjes, dus een 'laatste keer' zou het niet echt zijn, maar misschien wel bij ons eerste zoontje..)
Maar toch niet: bij het onderzoek bleek er nog geen ontsluiting te zijn, en was de baarmoederhals maar een klein beetje verweekt. Dus die oefenweeën van woensdagnacht hadden niet veel uitgehaald..
Voor de rest was alles in orde: mijn bloeddruk stond 11 op 7, zijn hartslag was stevig en goed, mijn urinestaaltje was goed, en ik ben sinds de laatste keer maar een dikke kilo bijgekomen.
Ons klein prinsje is op een maand tijd ook een kilo bijgekomen, want volgens de metingen van zijn buik- en hoofdomtrek en de lengte van zijn dijbeen wordt hij nu geschat op 3,495 kg!! (Op 34 weken en 6 dagen werd hij geschat op 2,426 kg.)
Een stevig brokske dus ;) en blijkbaar wil hij nog wat blijven zitten, dus wie weet hoeveel hij nog bijkomt!!
Als leuk extraatje wil ik nog een echo-foto met jullie delen..
Hoe later in de zwangerschap, hoe minder mooi de echo's, want je ziet er eigenlijk enkel maar stukjes op omdat de baby te groot wordt. Dus heb ik een foto van 34 weken en 6 dagen gekozen. Zie je het profiel van zijn gezichtje, met zijn handje erbij? :)
woensdag 9 januari 2013
Volle of nieuwe maan?
Vrijdag 11 januari 2013..
Een paar dagen geleden schreef ik in deze blog dat het nu vrijdag (11 januari) volle maan is. Blijkbaar heb ik dat volledig verkeerd gelezen; het is immers nieuwe maan! Blijkbaar valt de volgende volle maan pas op 27 januari!!
Nog even om op te frissen, er was me door een vriendin verteld dat er méér geboortes zijn op de dagen rond volle maan, dan op andere dagen. En dus dacht ik dat er nogal veel kans was dat ik deze week nog zou bevallen, gezien ik (verkeerdelijk) las dat het deze vrijdag volle maan is.
Niet dus. Volle maan en nieuwe maan is uiteraard niet hetzelfde.
Wat meer is, ik ben eens gaan googlen over dit fenomeen: zou het echt zo zijn dat er meer vrouwen bevallen rond die dagen van volle maan??
Wat blijkt is, dat hier geen wetenschappelijke gegevens rond bestaan, en dit eigenlijk een soort van 'urban legend' is.. Maar er gebeuren altijd wel wat meer dingen de dagen rond volle maan, de mensen kunnen zich zelfs een beetje anders gedragen, dus waarom zou het niet kunnen! En ik vind het wel fijn te geloven dat we nog niet alles weten, en dat dergelijke fenomenen dus gerust waar kunnen zijn..
We zullen zien! :-D
Afspraak bij de gyneacologe!
Morgen (donderdag) hebben we onze volgende afspraak bij de gyneacologe! We zijn heel erg benieuwd, want dan zal ze weten te zeggen of ik al ontsluiting heb (tot hiertoe nog niet), en of de baarmoederhals al aan het 'rijpen' is.. Als die aan het rijpen is, dan verkort hij namelijk, wat een teken kan zijn dat de bevalling dichtbij is!
En uiteraard gaat ze dan nog eens de metingen (buikomtrek van ons kleintje, lengte van zijn dijbeen en hoofdomtrek) doen, zodat we ongeveer het gewicht van ons kleintje zullen weten!
En misschien doet ze wel een inschatting van hoelang het nog zou duren eer onze kapoen er is!
Momenteel zijn we uitgerekend op vrijdag 18 januari, maw: we zijn overmorgen 39 weken ver..
Alleen te hopen dat we niet meer moeten wachten tot 27 januari.. ;)
Gezien ik goed besef dat ik de weeën elke dag wel zouden kunnen beginnen, probeer ik nu nog zoveel mogelijk foto's van m'n dikke buik te trekken.. En dus wil ik graag met jullie een foto van vandaag delen! Helaas heb ik even een technisch probleem, waardoor ik de foto's van mijn camera niet op de laptop krijg.. Maar jullie hebben hem tegoed! :)
Veel liefs, en laat het hieronder zeker es weten als jullie rond volle maan bevallen zijn!
Een paar dagen geleden schreef ik in deze blog dat het nu vrijdag (11 januari) volle maan is. Blijkbaar heb ik dat volledig verkeerd gelezen; het is immers nieuwe maan! Blijkbaar valt de volgende volle maan pas op 27 januari!!
Nog even om op te frissen, er was me door een vriendin verteld dat er méér geboortes zijn op de dagen rond volle maan, dan op andere dagen. En dus dacht ik dat er nogal veel kans was dat ik deze week nog zou bevallen, gezien ik (verkeerdelijk) las dat het deze vrijdag volle maan is.
Niet dus. Volle maan en nieuwe maan is uiteraard niet hetzelfde.
Wat meer is, ik ben eens gaan googlen over dit fenomeen: zou het echt zo zijn dat er meer vrouwen bevallen rond die dagen van volle maan??
Wat blijkt is, dat hier geen wetenschappelijke gegevens rond bestaan, en dit eigenlijk een soort van 'urban legend' is.. Maar er gebeuren altijd wel wat meer dingen de dagen rond volle maan, de mensen kunnen zich zelfs een beetje anders gedragen, dus waarom zou het niet kunnen! En ik vind het wel fijn te geloven dat we nog niet alles weten, en dat dergelijke fenomenen dus gerust waar kunnen zijn..
We zullen zien! :-D
Afspraak bij de gyneacologe!
Morgen (donderdag) hebben we onze volgende afspraak bij de gyneacologe! We zijn heel erg benieuwd, want dan zal ze weten te zeggen of ik al ontsluiting heb (tot hiertoe nog niet), en of de baarmoederhals al aan het 'rijpen' is.. Als die aan het rijpen is, dan verkort hij namelijk, wat een teken kan zijn dat de bevalling dichtbij is!
En uiteraard gaat ze dan nog eens de metingen (buikomtrek van ons kleintje, lengte van zijn dijbeen en hoofdomtrek) doen, zodat we ongeveer het gewicht van ons kleintje zullen weten!
En misschien doet ze wel een inschatting van hoelang het nog zou duren eer onze kapoen er is!
Momenteel zijn we uitgerekend op vrijdag 18 januari, maw: we zijn overmorgen 39 weken ver..
Alleen te hopen dat we niet meer moeten wachten tot 27 januari.. ;)
Gezien ik goed besef dat ik de weeën elke dag wel zouden kunnen beginnen, probeer ik nu nog zoveel mogelijk foto's van m'n dikke buik te trekken.. En dus wil ik graag met jullie een foto van vandaag delen! Helaas heb ik even een technisch probleem, waardoor ik de foto's van mijn camera niet op de laptop krijg.. Maar jullie hebben hem tegoed! :)
Veel liefs, en laat het hieronder zeker es weten als jullie rond volle maan bevallen zijn!
maandag 7 januari 2013
Babykleertjes..
Het is echt ongelooflijk leuk om de babykleertjes voor je eerste kindje te wassen, drogen en strijken!
Nooit gedacht dat ik het leuk zou vinden om te strijken, maar het is echt zo!
Vandaag heb ik alle kleertjes voor onze aankomende spruit gestreken. De hele tijd rechtstaan is niet evident, zeker niet op 38 weken en met behoorlijk wat extra kilo's. Dus mijn oplossing was om de strijkplank laag te zetten, zodat ik eraan kon zitten. En terwijl ik aan het strijken was, zat ik op mijn zitbal.
Wat een zicht, he! ;)
Geen last aan de rug of buik, dus werkt prima!
Enkel zorgen dat je dan tussentijds wel eens gaat rechtstaan en rondlopen..
Je ziet, als je goed kijkt, al wat spulletjes klaar staan. Pamperemmer en pampers, borstkompressen, knuffels, tutjes, en meer dan de helft staat niet eens op de foto.. Er zijn nog een paar dingen die ik liever al in huis heb voor de bevalling; die staan allemaal klaar op de geboortelijst. Morgen ga ik nog een aantal zaken ophalen, en dan kunnen we starten! ;)
We kunnen bijna niet meer wachten tot onze schat komt!!
En oh ja, vandaag hebben we eindelijk de proefdruk van het geboortekaartje kunnen goedkeuren!!
Met die vakantie- en feestdagen ertussen zat er nogal wat vertraging op, maar vandaag is het definitief goedgekeurd! Eerlijk gezegd was het al redelijk in orde van in het begin, maar perfectionistisch als ik ben, val ik over lettergroottes en witregels die niet volledig overeenkomen.. Het moet perfect zijn he, zeker als het over zoiets als het geboortekaartje van je kindje gaat!
Maar het is dus in orde, dus daar moeten we ons ook al geen zorgen meer over maken! OEF!! :-D
Nooit gedacht dat ik het leuk zou vinden om te strijken, maar het is echt zo!
Vandaag heb ik alle kleertjes voor onze aankomende spruit gestreken. De hele tijd rechtstaan is niet evident, zeker niet op 38 weken en met behoorlijk wat extra kilo's. Dus mijn oplossing was om de strijkplank laag te zetten, zodat ik eraan kon zitten. En terwijl ik aan het strijken was, zat ik op mijn zitbal.
Wat een zicht, he! ;)
Geen last aan de rug of buik, dus werkt prima!
Enkel zorgen dat je dan tussentijds wel eens gaat rechtstaan en rondlopen..
Je ziet, als je goed kijkt, al wat spulletjes klaar staan. Pamperemmer en pampers, borstkompressen, knuffels, tutjes, en meer dan de helft staat niet eens op de foto.. Er zijn nog een paar dingen die ik liever al in huis heb voor de bevalling; die staan allemaal klaar op de geboortelijst. Morgen ga ik nog een aantal zaken ophalen, en dan kunnen we starten! ;)
We kunnen bijna niet meer wachten tot onze schat komt!!
En oh ja, vandaag hebben we eindelijk de proefdruk van het geboortekaartje kunnen goedkeuren!!
Met die vakantie- en feestdagen ertussen zat er nogal wat vertraging op, maar vandaag is het definitief goedgekeurd! Eerlijk gezegd was het al redelijk in orde van in het begin, maar perfectionistisch als ik ben, val ik over lettergroottes en witregels die niet volledig overeenkomen.. Het moet perfect zijn he, zeker als het over zoiets als het geboortekaartje van je kindje gaat!
Maar het is dus in orde, dus daar moeten we ons ook al geen zorgen meer over maken! OEF!! :-D
Laatste loodjes?
Gisteren hadden we onze beste vrienden met hun dochtertje van 15 maanden op bezoek. De laatste keer dat we elkaar zagen, een paar dagen voor oudejaarsavond, dachten we al dat het toen de laatste keer zou zijn met m'n bolle buik. Dus we waren wat verrast toen bleek dat we nog es konden afspreken voor mijn bevalling!
We horen en mailen elkaar wel veel, maar echt afspreken lukt soms een tijdje niet. Al is het maar omdat zij haar eigen lingeriewinkel heeft, en hij in ploegen werkt. En daarbovenop moet hun dochtertje Tess natuurlijk op tijd gaan slapen, dus evident is het natuurlijk niet. En ik denk dat dat er niet zal op verbeteren eens ons kleintje er ook is! Maar daar passen we dan wel weer een mouw aan.. ;)
Zwanger en drinken
Ik heb gisteren nog eens een glaasje cava gedronken toen ze hier waren. Het smaakte, maar het zat natuurlijk direct in m'n hoofd! Sowieso is eentje meer dan voldoende. Ik drink meestal Kidibul (appel-kersen vind ik heel lekker) als er iets te vieren valt, maar zo een hele fles uitdrinken op m'n eentje, is een beetje teveel van het goede. :)
Verder heb ik nooit alcohol gedronken tijdens m'n zwangerschap, behalve dat ene glaasje cava bij het vieren van de zwangerschap, een verjaardag, kerstavond, .. Maar wijn of bier heb ik niet aangeraakt - laat staan dat ik korte drank zou binnengekapt hebben! Ieder zijn (of in dit geval: haar) keuze, maar voor mij kan enkel cava (in beperkte mate!) tijdens zwangerschap. Klinkt misschien raar, maar het is een mening als een ander he? ;)
Let op, ik heb wel es zin gehad in bier bijvoorbeeld! Tijdens de warme zomerdagen dronk ik meestal smoothies en water (ik drink MASSA's water!!), maar sinds het koudere najaar begonnen is, had ik af en toe wel zin in een blauwe Chimay. Mijn vriend heeft me toen eens een pleziertje gedaan en er stoofvlees met gemaakt! Mmmmmm, dat smaakte! :-D
Dikke buik
Intussen loop ik hier dus nog steeds rond. Ze zeggen dat je buik de laatste weken niet echt meer vergroot, ik mag het hopen, want iedereen schrikt nogal als ze mijn buik zien. Het is inderdaad een behoorlijk grote buik, als ik eerlijk mag zijn. En de kilootjes zijn er ook nogal aangevlogen de laatste 4 maand.
Vocht
En vocht ophouden, dat is nog het grootste probleem. Ik heb van m'n zusje een paar schoenen geleend die twee maten groter zijn dan mijn gebruikelijke maat! Die kan ik aan, zonder al te veel pijn, maar opzwellen doen mijn voeten toch.. Dus thuis lig ik meestal in de zetel, met m'n voeten zoveel mogelijk omhoog. Het enige wat nog een beetje helpt, zijn massages. Maar die zijn dan weer pijnlijk.
En zo is het altijd iets he! ;)
En toch vind ik het zalig om zwanger te zijn!
Al die ongemakjes verdwijnen daarna wel weer! Enkel voor de kilo's zal ik nogal moeten zwoegen, denk ik. ;)
Wie weet hoelang ik nog zwanger mag zijn van onze kleine spruit, ik wil graag van elke moment nog genieten!!
En uiteraard hou ik jullie op de hoogte!!
Blijf zeker lezen..
We horen en mailen elkaar wel veel, maar echt afspreken lukt soms een tijdje niet. Al is het maar omdat zij haar eigen lingeriewinkel heeft, en hij in ploegen werkt. En daarbovenop moet hun dochtertje Tess natuurlijk op tijd gaan slapen, dus evident is het natuurlijk niet. En ik denk dat dat er niet zal op verbeteren eens ons kleintje er ook is! Maar daar passen we dan wel weer een mouw aan.. ;)
Zwanger en drinken
Ik heb gisteren nog eens een glaasje cava gedronken toen ze hier waren. Het smaakte, maar het zat natuurlijk direct in m'n hoofd! Sowieso is eentje meer dan voldoende. Ik drink meestal Kidibul (appel-kersen vind ik heel lekker) als er iets te vieren valt, maar zo een hele fles uitdrinken op m'n eentje, is een beetje teveel van het goede. :)
Verder heb ik nooit alcohol gedronken tijdens m'n zwangerschap, behalve dat ene glaasje cava bij het vieren van de zwangerschap, een verjaardag, kerstavond, .. Maar wijn of bier heb ik niet aangeraakt - laat staan dat ik korte drank zou binnengekapt hebben! Ieder zijn (of in dit geval: haar) keuze, maar voor mij kan enkel cava (in beperkte mate!) tijdens zwangerschap. Klinkt misschien raar, maar het is een mening als een ander he? ;)
Let op, ik heb wel es zin gehad in bier bijvoorbeeld! Tijdens de warme zomerdagen dronk ik meestal smoothies en water (ik drink MASSA's water!!), maar sinds het koudere najaar begonnen is, had ik af en toe wel zin in een blauwe Chimay. Mijn vriend heeft me toen eens een pleziertje gedaan en er stoofvlees met gemaakt! Mmmmmm, dat smaakte! :-D
Dikke buik
Intussen loop ik hier dus nog steeds rond. Ze zeggen dat je buik de laatste weken niet echt meer vergroot, ik mag het hopen, want iedereen schrikt nogal als ze mijn buik zien. Het is inderdaad een behoorlijk grote buik, als ik eerlijk mag zijn. En de kilootjes zijn er ook nogal aangevlogen de laatste 4 maand.
Vocht
En vocht ophouden, dat is nog het grootste probleem. Ik heb van m'n zusje een paar schoenen geleend die twee maten groter zijn dan mijn gebruikelijke maat! Die kan ik aan, zonder al te veel pijn, maar opzwellen doen mijn voeten toch.. Dus thuis lig ik meestal in de zetel, met m'n voeten zoveel mogelijk omhoog. Het enige wat nog een beetje helpt, zijn massages. Maar die zijn dan weer pijnlijk.
En zo is het altijd iets he! ;)
En toch vind ik het zalig om zwanger te zijn!
Al die ongemakjes verdwijnen daarna wel weer! Enkel voor de kilo's zal ik nogal moeten zwoegen, denk ik. ;)
Wie weet hoelang ik nog zwanger mag zijn van onze kleine spruit, ik wil graag van elke moment nog genieten!!
En uiteraard hou ik jullie op de hoogte!!
Blijf zeker lezen..
zaterdag 5 januari 2013
Enveloppen schrijven..
Elke dag komt de geboorte van onze kleine spruit dichterbij. En dat is spannend!
Of ik al stress begin te krijgen? Dat valt nog behoorlijk mee.. :-)
Maar het wil wel zeggen dat het hoog tijd wordt voor de laatste voorbereidingen..
Deze namiddag heb ik me dus beziggehouden met het schrijven van de enveloppen.
En dat is een behoorlijk werkje. Ja, ik weet het, je kan die adressen ook gewoon afprinten op etiketten en ze zo veel sneller op de enveloppen plakken.
Máár .. voor een geboortekaartje vind ik wel dat het iets persoonlijkers mag, en dus zijn het handgeschreven enveloppen geworden. :-)
De enveloppen zelf zijn eenvoudig maar licht gesatineerd (jammer dat je het niet ziet op de foto), en bijna (maar net niet) vierkant van vorm.
Tip nr 1: Wanneer je enveloppen vierkant zijn, behoren ze tot een niet-genormaliseerde zending, wat inhoudt dat je twee postzegels per envelop moet plakken.
In het verzamelen van alle adressen kruipt veel meer tijd dan in het schrijven ervan. Want je hebt natuurlijk veel meer adressen nodig, dan enkel van die personen naar wie je normaal gezien een kerstkaartje stuurt. ;-)
Tip nr 2: Met dat verzamelen begin je dus best een heel stuk vroeger!
Ik heb zelf eerst alle namen (eventueel met kinderen) in een Excel-lijst gezet, opgesplitst volgens familie, vrienden, collega's, buren, ... . Dan heb ik naast elke naam het aantal geboortekaartjes, doopsuiker volwassenen, en doopsuiker kinderen (in het geval dat je hierin een onderscheid maakt, zoals wij dus) ingevuld. Elk in een andere kolom. Op die manier kan je snel een optelsom maken en zie je in één oogopslag hoeveel kaartjes en doopsuiker je nodig hebt.
En in Excel kan je snel kolommen tussenvoegen, dus na deze 4 kolommen (naam, kaartje, doopsuiker volwassenen, doopsuiker kinderen) heb ik kolommen voorzien voor de adressen.
Op die manier heb je alle gegevens in een document, en zorg je dat je niemand over het hoofd ziet.
Tip nr 3: Overloop de lijst een paar keer met je partner, om toch zeker te zijn dat je niemand bent vergeten!
Vergeet bijvoorbeeld je huisdokter niet op die lijst te zetten, je gyneacoloog, en eventueel zelfs de winkel waar je je geboortelijst liggen hebt (Dreambaby vraagt het bijvoorbeeld zelf om een kaartje binnen te steken).
Tip nr 4: Vraag je ouders en schoonouders om tijdig te laten weten hoeveel kaartjes zij nodig hebben (bijvoorbeeld voor hun buren en/of werk)! Wij kregen zo afgelopen week (!!) nog te horen dat mijn ouders nog bijkomende kaartjes nodig hadden! Gelukkig hebben we er - na vraag van mijn schoonmoeder die dit een maand geleden liet weten - nog 10 bijbesteld - wat nu nét voldoende zou moeten zijn.
Maar stress? Neen hoor! ;-)
Of ik al stress begin te krijgen? Dat valt nog behoorlijk mee.. :-)
Maar het wil wel zeggen dat het hoog tijd wordt voor de laatste voorbereidingen..
Deze namiddag heb ik me dus beziggehouden met het schrijven van de enveloppen.
En dat is een behoorlijk werkje. Ja, ik weet het, je kan die adressen ook gewoon afprinten op etiketten en ze zo veel sneller op de enveloppen plakken.
Máár .. voor een geboortekaartje vind ik wel dat het iets persoonlijkers mag, en dus zijn het handgeschreven enveloppen geworden. :-)
De enveloppen zelf zijn eenvoudig maar licht gesatineerd (jammer dat je het niet ziet op de foto), en bijna (maar net niet) vierkant van vorm.
Tip nr 1: Wanneer je enveloppen vierkant zijn, behoren ze tot een niet-genormaliseerde zending, wat inhoudt dat je twee postzegels per envelop moet plakken.
In het verzamelen van alle adressen kruipt veel meer tijd dan in het schrijven ervan. Want je hebt natuurlijk veel meer adressen nodig, dan enkel van die personen naar wie je normaal gezien een kerstkaartje stuurt. ;-)
Tip nr 2: Met dat verzamelen begin je dus best een heel stuk vroeger!
Ik heb zelf eerst alle namen (eventueel met kinderen) in een Excel-lijst gezet, opgesplitst volgens familie, vrienden, collega's, buren, ... . Dan heb ik naast elke naam het aantal geboortekaartjes, doopsuiker volwassenen, en doopsuiker kinderen (in het geval dat je hierin een onderscheid maakt, zoals wij dus) ingevuld. Elk in een andere kolom. Op die manier kan je snel een optelsom maken en zie je in één oogopslag hoeveel kaartjes en doopsuiker je nodig hebt.
En in Excel kan je snel kolommen tussenvoegen, dus na deze 4 kolommen (naam, kaartje, doopsuiker volwassenen, doopsuiker kinderen) heb ik kolommen voorzien voor de adressen.
Op die manier heb je alle gegevens in een document, en zorg je dat je niemand over het hoofd ziet.
Tip nr 3: Overloop de lijst een paar keer met je partner, om toch zeker te zijn dat je niemand bent vergeten!
Vergeet bijvoorbeeld je huisdokter niet op die lijst te zetten, je gyneacoloog, en eventueel zelfs de winkel waar je je geboortelijst liggen hebt (Dreambaby vraagt het bijvoorbeeld zelf om een kaartje binnen te steken).
Tip nr 4: Vraag je ouders en schoonouders om tijdig te laten weten hoeveel kaartjes zij nodig hebben (bijvoorbeeld voor hun buren en/of werk)! Wij kregen zo afgelopen week (!!) nog te horen dat mijn ouders nog bijkomende kaartjes nodig hadden! Gelukkig hebben we er - na vraag van mijn schoonmoeder die dit een maand geleden liet weten - nog 10 bijbesteld - wat nu nét voldoende zou moeten zijn.
Maar stress? Neen hoor! ;-)
vrijdag 4 januari 2013
Nog 14 dagen!
Nog 14 dagen!! :-D
Of zou onze kleine kapoen al een beetje vroeger komen? Zelf heb ik het gevoel van wel.. Ik heb het nog al gehoord, dat mama's ergens een zesde zintuig hebben en voelen dat hun baby dan of dan geboren zal worden. Ik denk dat het voor volgende week zal zijn. Maar ik kan er evengoed naast zitten natuurlijk. :)
Rebekka, een heel fijne schoolvriendin (fjieuw, we kennen elkaar nu al bijna 15 jaar!!) vertelde me onlangs dat er méér kindjes geboren worden op de dagen rond volle maan. En nu moet het toch wel lukken dat het volgende vrijdag volle maan is!!
Dus wie weet.. ;)
Het is in elk geval spannend afwachten!
En o ja, ik heb deze nacht maar een uurtje of drie geslapen.. Nog niet eigenlijk. Ik hoop dat ik straks nog wat slaap kan inhalen. Voorlopig lukt het niet, want heb behoorlijk last van zuuroprispingen, en ik vind helaas niets dat helpt :(
Vraagje: wat doe jij bij zuuroprispingen?
Of zou onze kleine kapoen al een beetje vroeger komen? Zelf heb ik het gevoel van wel.. Ik heb het nog al gehoord, dat mama's ergens een zesde zintuig hebben en voelen dat hun baby dan of dan geboren zal worden. Ik denk dat het voor volgende week zal zijn. Maar ik kan er evengoed naast zitten natuurlijk. :)
Rebekka, een heel fijne schoolvriendin (fjieuw, we kennen elkaar nu al bijna 15 jaar!!) vertelde me onlangs dat er méér kindjes geboren worden op de dagen rond volle maan. En nu moet het toch wel lukken dat het volgende vrijdag volle maan is!!
Dus wie weet.. ;)
Het is in elk geval spannend afwachten!
En o ja, ik heb deze nacht maar een uurtje of drie geslapen.. Nog niet eigenlijk. Ik hoop dat ik straks nog wat slaap kan inhalen. Voorlopig lukt het niet, want heb behoorlijk last van zuuroprispingen, en ik vind helaas niets dat helpt :(
Vraagje: wat doe jij bij zuuroprispingen?
donderdag 3 januari 2013
Nieuwjaarke zoete!
Hele fijne namiddag gehad!
Mijn metekindje Alicia is komen nieuwjaren, en wat een mooie brief had ze geschreven!
Ik ben supertrots want ze is gaat sinds september naar het eerste leerjaar, en kijk eens hoe mooi ze schrijft!!
En ziet es welke mooie armband ik gekregen heb?! En in het echt is hij nóg mooier! Thanks zusje!!
Mijn metekindje Alicia is komen nieuwjaren, en wat een mooie brief had ze geschreven!
Ik ben supertrots want ze is gaat sinds september naar het eerste leerjaar, en kijk eens hoe mooi ze schrijft!!
En ziet es welke mooie armband ik gekregen heb?! En in het echt is hij nóg mooier! Thanks zusje!!
Whoop whoop!
Waw! Yes!! Ongelooflijk!!!
Ik heb vannacht 8 lange uren aan één stuk door geslapen! ACHT!!
Dat is minstens al 4 weken geleden.. Dus ik wil graag iedereen in dit nieuwe jaar vooral ook voldoende slaap toewensen! Want hoe donker en guur het ook is buiten, het leven is zoveel mooier en zonniger als je genoeg geslapen hebt!
Deze namiddag komt mijn allerliefste metekindje nieuwjaren, en haar eerste zelfgeschreven nieuwjaarsbrief voorlezen.. 😃
De taartjes hebben we net gehaald, dus het wordt een superfijne namiddag..
Ik heb vannacht 8 lange uren aan één stuk door geslapen! ACHT!!
Dat is minstens al 4 weken geleden.. Dus ik wil graag iedereen in dit nieuwe jaar vooral ook voldoende slaap toewensen! Want hoe donker en guur het ook is buiten, het leven is zoveel mooier en zonniger als je genoeg geslapen hebt!
Deze namiddag komt mijn allerliefste metekindje nieuwjaren, en haar eerste zelfgeschreven nieuwjaarsbrief voorlezen.. 😃
De taartjes hebben we net gehaald, dus het wordt een superfijne namiddag..
woensdag 2 januari 2013
Het begin van het nieuwe jaar
1 januari vieren als hoogzwangere
Het nieuwe jaar is goed gestart! Zoals gewoonlijk was 1 januari een dag van weinig slaap, bezoekjes en telefoontjes, cadeautjes en vooral weer eten en drinken.Hoogzwanger zijnde was 1 januari voor mij echter ook een dag van ongemak, zware benen, opgezwollen voeten en harde buiken.. Maar intussen heb ik vannacht (eindelijk) wat uurtjes slaap ingehaald, en dat heeft deugd gedaan! (De laatste weken slaap ik immers maar een 5-tal uur per nacht en dat is behoorlijk uitputtend.)
Nesteldrang?
En deze morgen had ik plots zoveel energie, dat ik volop beginnen kuisen ben. Badkamer kuisen, living en keuken opruimen, vaatwasmachine leeg maken, stof afdoen en stofzuigen, kasten en schuiven herinrichten, ... . Mijn partner wou dat ik rustte, maar ik moest en zou verderdoen - ik was zo goed bezig! :)En nu lig ik in de zetel, lichamelijk wel uitgeput maar mentaal ben ik nog klaarwakker! Zou het een geval van nesteldrang zijn? Je weet wel, waar zwangere vrouwen plots "het zot in hun hoofd krijgen" ;) en zoveel energie hebben dat ze nog vanalles willen doen. Want het zou je maar overkomen: moeten vertrekken naar het ziekenhuis met weeën en beseffen dat je huis niet 100% in orde ligt?!
Herken je dit, of heb je dit ook meegemaakt?
dinsdag 1 januari 2013
Happy 2013!!
Ongelooflijk dat we weeral een nieuw jaar mogen inluiden!
2012 is heel snel gegaan, vind ik. Het leek nog gisteren dat ik met mémé een dansje placeerde in de vroege ochtend van nieuwjaarsdag 2012, waarbij we iets té zwierig aan het werk gingen, en plots pardoes op de grond zaten. Gelukkig met enkel wat blauwe plekken tot gevolg..
En zo is ook het hele jaar gegaan: vol plezier, geen schrik van risico's, en met vallen en opstaan. En zo mag het van mij elk jaar gaan!
Jullie weten dat dit jaar voor ons een grote mijlpaal wordt, gezien ons eerste kindje onderweg is. Volgens mij kreeg ik trouwens vannacht mijn eerste oefenweeën!! Maar thuisgekomen was het al beter, en ben ik gewoon kunnen gaan slapen. We hebben in elk geval het oude jaar afgesloten met ons tweetjes, en voorlopig blijft onze spruit nog even zitten.
Maar dat kan uiteraard el-ke dag keren! Ik heb altijd gezegd: zolang hij wacht tot 2013, mag hij kiezen wanneer hij komt. En uitgerekend voor 18 januari 2013, zou het niet onoverkomelijk zijn dat hij nu komt.
Het wordt spannend afwachten!!! Maar we genieten van elke dag, ondanks de lichamelijke ongemakken, en kijken echt uit naar die eerste momenten waarop we ons klein ventje in onze handen kunnen houden! En vanaf die dag gaan we ons uiterste best doen om zo goed mogelijke ouders te zijn, maar we weten dat we 'het ouderschap' zullen moeten leren met vallen en opstaan.. Het wordt een leuke uitdaging, waarover je regelmatig berichtjes zal zien verschijnen hier op deze blog.
In elk geval, geniet van het nieuwe jaar met volle teugen!
Laat je inspireren door de kleine dingen, en wees niet bang om uit je comfortzone te gaan.. Elke stap die je zet in het onbekende, kan voor zoveel mooie momenten zorgen!
2012 is heel snel gegaan, vind ik. Het leek nog gisteren dat ik met mémé een dansje placeerde in de vroege ochtend van nieuwjaarsdag 2012, waarbij we iets té zwierig aan het werk gingen, en plots pardoes op de grond zaten. Gelukkig met enkel wat blauwe plekken tot gevolg..
En zo is ook het hele jaar gegaan: vol plezier, geen schrik van risico's, en met vallen en opstaan. En zo mag het van mij elk jaar gaan!
Jullie weten dat dit jaar voor ons een grote mijlpaal wordt, gezien ons eerste kindje onderweg is. Volgens mij kreeg ik trouwens vannacht mijn eerste oefenweeën!! Maar thuisgekomen was het al beter, en ben ik gewoon kunnen gaan slapen. We hebben in elk geval het oude jaar afgesloten met ons tweetjes, en voorlopig blijft onze spruit nog even zitten.
Maar dat kan uiteraard el-ke dag keren! Ik heb altijd gezegd: zolang hij wacht tot 2013, mag hij kiezen wanneer hij komt. En uitgerekend voor 18 januari 2013, zou het niet onoverkomelijk zijn dat hij nu komt.
Het wordt spannend afwachten!!! Maar we genieten van elke dag, ondanks de lichamelijke ongemakken, en kijken echt uit naar die eerste momenten waarop we ons klein ventje in onze handen kunnen houden! En vanaf die dag gaan we ons uiterste best doen om zo goed mogelijke ouders te zijn, maar we weten dat we 'het ouderschap' zullen moeten leren met vallen en opstaan.. Het wordt een leuke uitdaging, waarover je regelmatig berichtjes zal zien verschijnen hier op deze blog.
In elk geval, geniet van het nieuwe jaar met volle teugen!
Laat je inspireren door de kleine dingen, en wees niet bang om uit je comfortzone te gaan.. Elke stap die je zet in het onbekende, kan voor zoveel mooie momenten zorgen!
Abonneren op:
Posts (Atom)