En behalve onze kleine kapoen zijn nachtelijke schoppartijtjes, is hij redelijk rustig. Ik voel me niet anders, ik voel me gewoon rustig.
Ik weet dat hij zal komen als hij daar klaar voor is. Of zoals Andy zijn meme het formuleerde: "Als de appel rijp is, zal hij wel van de boom vallen." ;)
Dus ik blijf er rustig bij, jaag me niet op en ik zie wel als het gaat gebeuren. En soms lijkt het alsof onze omgeving er meer zit op te wachten dan wij?
Ja, túúrlijk willen we ons zoontje in onze armen hebben, en tuurlijk kijken we er ontzettend naar uit! Maar de natuur zal hem wel brengen als hij daar klaar voor is. Nu hebben we echt nog dat gevoel om naar uit te kijken - ik besef maar al te goed dat, zodra mijn water breekt, het een rollercoaster gaat worden!
De bevalling, allerlei gevoelens, écht mama en papa worden, ons zoontje leren kennen, het bezoek, hem "afgeven" uit mijn buik, .. Een complete overweldigende ervaring, vermoed ik zo.
En ik kan al zo'n emochick zijn, dus ik kan niet instaan voor de gevolgen eens de bevalling begint! Wees gewaarschuwd!
;)
Anyway, we genieten nu nog van het contact met ons kleintje via de buik, de bewegingen, het kunnen slapen in de namiddag (vandaag heb ik nog twee uurtjes geslapen op de zetel), ...
En vooral: het uitkijken naar!
Dus lieve mensen, maak je geen zorgen, we hebben niet teveel stress, we laten het komen zoals het komt, en het komt allemaal goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten